Jeśli jesteś zainteresowany nauką więcej o grapplingu i walce na ziemi, możesz być ciekawy, które sztuki walki opierają się tylko na grapplingu. W tym artykule omówimy Judo, brazylijskie Jiu-Jitsu, Sambo i Sumo wrestling, cztery popularne sztuki walki, które są oparte na grapplingu.
Sumo wrestling
Sztuka Sumo wrestling jest tradycyjną japońską sztuką walki, która jest oparta na grapplingu i walce w stójce. Jest bardzo podobna do Judo, z dodatkową korzyścią, że można używać uderzeń otwartą ręką. Techniki i strategia są również bardzo wyrafinowane, co sprawia, że to coś więcej niż tylko dwóch grubych facetów zderzających się ze sobą. Rzuty, które są powszechne w meczach Sumo mogą być również przydatne w Judo i innych sztukach walki, a trening w obu może pomóc poprawić swoją grę.
W sumo istnieje kilka rodzajów klinczów, a grappling jest integralną częścią tego sportu. W przeciwieństwie do innych stylów, zapaśnicy Sumo preferują klincz over-under. Oprócz tego, mogą również używać podwójnych underhooków. Klincz jest również bardzo różny od innych sztuk walki grapplingowej, co sprawia, że kluczowe jest zrozumienie jak go prawidłowo kontrolować.
Chociaż sumo stało się popularnym sportem w Stanach Zjednoczonych, to w Japonii jest ono uprawiane od wieków. MMA wyewoluowało z sumo, a jego techniki stały się szeroko stosowane we współczesnym MMA. Sumo wykorzystuje kąty, rozproszenie i dźwignię, aby obalić przeciwników.
Sumo jest skutecznym sposobem na naukę korzystania z ringu i walki w realnej sytuacji. Choć może wydawać się zastraszające, wkrótce będziesz zaskoczony, jak bardzo jest skuteczne. Zasady sumo są proste i łatwe do zrozumienia. Mecz sumo zaczyna się na stojąco i szybko się kończy, gdy rikishi przekraczają swoje możliwości na małym ringu.
Judo
Judo to sztuka walki, która łączy grappling z kopnięciami. Praktykowana jest przez miliony ludzi na całym świecie. Jest to drugi najpopularniejszy sport na świecie i od 1964 roku znajduje się na Igrzyskach Olimpijskich. Judo jest szczególnie popularne w Europie, Ameryce Północnej, Japonii i Australii. Natomiast jego popularność w Stanach Zjednoczonych jest stosunkowo niewielka.
W Judo punkty przyznawane są na podstawie jakości. Jeśli judoka zdobędzie więcej waza-arów niż przeciwnik, wygrywa mecz. Jeśli mają równe punkty lub kary, obaj wygrywają mecz. Najszybsza osoba, która osiągnie najwyższy wynik, wygrywa mecz.
Podczas gdy wiele sztuk walki posiada komponent kopnięcia, Judo kładzie nacisk na techniki chwytania i rzucania ponad siłę fizyczną. Technika w dużej mierze opiera się na finezji i jest bardziej wyrozumiała niż agresywna. Wymaga umiejętnego wykorzystania równowagi, dźwigni i pędu, aby skutecznie zdjąć przeciwnika. Czas jest również kluczowy w judo.
Trening judo skupia się na przekierowaniu energii, co przekłada się na szybsze i bardziej efektywne reakcje. Dzięki temu uczeń może dłużej wytrzymać w walce. Trening judo pomaga również poprawić reakcje psychiczne. Ważne jest, aby nauczyć się szybko reagować, zwłaszcza w sytuacjach, w których nie jest się pewnym swojego przeciwnika. Judo uczy również kontroli ciała i zaufania, które są obiema niezbędnymi umiejętnościami w sytuacji samoobrony.
Judo opiera się na grapplingu, ale pozwala również na uderzenia, pchnięcia i obronę bronią. Podczas gdy facet z brązowym pasem Judo nie będzie miał gry naziemnej faceta z niebieskim pasem BJJ, nadal będzie w stanie zdominować większość napastników i uciec z walki znacznie szybciej. Konsekwentnie daje wyniki i jest nauczany w doskonały sposób. Możliwe jest również znokautowanie przeciwnika ciosem lub kopnięciem, ale to rzadkość.
Brazylijskie Jiu-Jitsu
Brazylijskie Jiu-Jitsu jest formą sztuki walki, która koncentruje się na zabraniu przeciwnika na ziemię. Wykorzystuje techniki takie jak grappling, blokady stawów i chokeholds, aby zneutralizować rozmiar i przewagę siłową przeciwnika. Sztuka ta kładzie również nacisk na wykorzystanie dźwigni i kątów do kontroli i manipulacji ciałem przeciwnika.
BJJ łączy grappling, uderzenia i samoobronę tworząc kompleksową sztukę walki. Uczy również studentów, jak skutecznie używać popularnych broni. Trening w BJJ nie tylko daje studentom doskonały trening całego ciała, ale także świetne skupienie psychiczne. Dodatkowo, ponieważ nie jest to sparing, BJJ jest znacznie mniej niebezpieczne niż Jujutsu.
Chociaż BJJ i Jujitsu mają podobną historię, istnieją różnice. Jujutsu jest bardziej agresywne, wymagające i fizyczne. Jest też bardziej techniczne i wszechstronne. Zawiera również techniki ściągania gardy. Współczesna praktyka BJJ ma jednak zbyt duży nacisk na zasady i rywalizację.
W sportowych meczach BJJ, punkty przyznawane są zawodnikowi, który potrafi zdobyć kontrolę nad daną pozycją. Te lepsze pozycje pozwalają studentom na wykonanie potężniejszych uderzeń i technik grapplingowych. Dlatego studenci mają tendencję do poszukiwania pozycji, które przyniosą im najwięcej punktów. To wzmacnia najbardziej efektywną strategię dla prawdziwych konfrontacji, którą jest strategia „pozycja-poddanie”.
Podczas gdy BJJ nie jest na papierze tak wszechstronne jak Jujutsu, jest znacznie bardziej złożone pod względem walki w parterze i grapplingu. Nie uczy brudnej taktyki, broni, a skupia się bardziej na samoobronie i walce według zasad rywalizacji. Większość walk BJJ zaczyna się na nogach, a początkowym celem jest sprowadzenie przeciwnika na ziemię. Stamtąd fighterzy walczą o pozycję dominującą.
Sambo
Sambo to sztuka walki oparta na grapplingu i walce na ziemi. Jej korzenie sięgają lat 20. ubiegłego wieku, kiedy to Związek Radziecki chciał opracować lepszy system walki wręcz. Jego twórcy, Viktor Spiridonov i Vasili Oshchepkov, studiowali wiele sztuk walki, w tym rodzime zapasy i judo. Ich celem było stworzenie sztuki walki, która mogłaby sprostać potrzebom rosyjskich komandosów.
Sambo zaczęło się jako bojowa sztuka walki, używana przez policję i żołnierzy. Ewoluowało w sport i zyskało na popularności. Początkowo Sambo było uprawiane tylko w Związku Radzieckim. W późniejszych latach zostało przystosowane do potrzeb zachodnich sportowców.
Sambo jest wszechstronną sztuką walki, która pozwala ćwiczącym na stosowanie wszystkich rodzajów technik grapplingowych. Oprócz grapplingu, sambo pozwala również na różne rodzaje uderzeń, w tym kopnięcia i leglocki. Jego technika uderzenia jest przeznaczona do walk ulicznych, a nie do zawodów ringowych.
Poddania w Sambo są bardziej intensywne i trudniejsze do wykonania niż te w BJJ. Ważne jest, aby zrozumieć, że zasady Sambo nie pozwalają na chokeholds lub neck cranks. Jednakże istnieje wiele przydatnych umiejętności sambo do samoobrony, w tym poddań i takedowns.
Sambo istnieje od wieków, ale dopiero niedawno stało się powszechnie znane. Międzynarodowy Komitet Olimpijski przyznał niedawno tymczasowe uznanie dla tego sportu. Vasily Shestakov, prezydent FIAS, powiedział, że ma nadzieję na wprowadzenie Sambo na Igrzyska Olimpijskie.
Yoseikan budo
Yoseikan Budo to wszechstronna japońska sztuka walki, założona przez mistrza Minoru Mochizuki. Jej techniki skupiają się na okrężnym ruchu bioder, ruchu fali uderzeniowej i rozprzestrzenianiu energii. Ciosy, kopnięcia i inne techniki są wywoływane przez okrężny ruch bioder, a nie mięśnie ramion. Dodatkowo tanden, czyli rzuty, pozwalają uczniom zwiększyć siłę i elastyczność bez użycia rąk.
Minoru Mochizuki, założyciel Yoseikan Budo, przekazał rolę lidera swojemu synowi Hiroo. Styl Hiroo został zaadaptowany do unowocześnionej wersji sztuki, znanej jako Yoseikan Budo. Zawiera ona aspekty zachodniego i tradycyjnego budo, jak również innowacyjny sprzęt i aktywność sportową. Ta forma budo jest używana do zawodów i celów edukacyjnych.
Yoseikan Budo nie jest pełnoprawnym systemem karate, ale mieszanką aikido, jujitsu i kempo. Został opracowany przez Minoru Mochizuki, który uczył się u Gichina Funakoshi. Jest to japońska sztuka walki, która została zaadaptowana do wielu różnych celów.
Wing Chun
Jednym z pytań często zadawanych w debacie na temat Wing Chun jest to, czy jest on oparty wyłącznie na grapplingu. Wing Chun, znany również jako Ving Tsun, jest sztuką walki, która ma naukowe podstawy. Jednakże praktycy Wing Chun często starają się unikać grapplingu tak bardzo jak to możliwe. Upierają się również, że aby być skutecznym wojownikiem, należy nauczyć się technik strzelania i „blokowania kimury”. Nie ma jednak żadnych logicznych podstaw dla takich argumentów.
Wielu krytyków twierdzi, że Wing Chun opiera się wyłącznie na grapplingu. Nie jest to jednak prawdą. Zasady tej sztuki mogą być wykorzystane w niemal każdej sytuacji. W prawdziwej walce specjalista Wing Chun może z łatwością pokonać zawodnika MMA. Podczas gdy zasady MMA opierają się na kopnięciach i grapplingu, zasady Wing Chun mają zastosowanie w każdej sytuacji.
Wing Chun zyskał powszechną popularność, ponieważ jest tak praktyczny w dzisiejszym świecie. Jest łatwy do nauczenia i może być praktykowany przez ludzi o różnych kształtach i rozmiarach. Ponadto, jest dostępny dla ludzi o każdym poziomie sportowym i nie wymaga specjalnego treningu. Z tego powodu ma długą historię nauczania w wielu krajach.
Wing Chun łączy w sobie techniki uderzeniowe i grapplingowe, które pozwalają ćwiczącym radzić sobie w chaotycznych sytuacjach i odzyskać kontrolę nad sytuacją. Jego unikalne podejście i prostota sprawiają, że jest to preferowany system samoobrony wśród światowej klasy specjalistów od walki wręcz.
Podobne tematy
