Kick boxing jest sportem uderzanym, a także jest formą sztuki walki. Mecz kickboxingu łączy wiele różnych elementów, w tym fizjologię, zdolności techniczne i antropometrię. Istnieje wiele urazów, które mogą wystąpić w meczach kickboxingu, ale najczęstszym urazem jest tworzenie się krwiaka, który występuje, gdy wiele struktur naczyniowych zostaje przerwanych. To powoduje krwawienie i obrzęk stopy. Może to wystąpić z lub bez złamań. Podstawowe leczenie tego urazu to odpoczynek, lód i uniesienie.
Fizjologiczne
Zawodnicy Kickboxingu muszą posiadać pewne cechy antropometryczne i psychologiczne, aby być konkurencyjnymi. Cechy te obejmują wysoki poziom pojemności beztlenowej, siłę eksplozywną oraz biegłość techniczną i taktyczną. Podczas przygotowania fizycznego, zawodnicy kickboxingu powinni skupić się na zwiększeniu siły mięśniowej i poprawie kondycji. Sport ten wymaga również wysokiego stosunku aktywności do odpoczynku. Zarówno amatorzy jak i elitarni kickboxerzy powinni dążyć do poprawy swojego układu anaerobowego i aerobowego.
Badania nad elitarnymi kickboxerami wykazały, że ich trening wymaga niskiej zawartości tkanki tłuszczowej oraz wysokiej wydolności beztlenowej i tlenowej. Cechy te są zgodne ze sportowcami, którzy rywalizują na najwyższym poziomie. Poziom siły, mocy anaerobowej i aerobowej kickboxera jest wysoki w porównaniu z innymi sportowcami.
Wytrzymałość psychiczna jest również ważną cechą w kick boxingu. Jest ona istotnym wyznacznikiem szczytowych osiągnięć sportowych. Badacze zdefiniowali twardość psychiczną jako zdolność do radzenia sobie z wymaganiami sportu lepiej niż przeciwnicy. Twardość psychiczna może być rozwijana poprzez trening twardości psychicznej.
Chociaż intensywność oficjalnych amatorskich walk kickboxingu jest mniej wymagająca niż zawodów międzynarodowych, odnotowano, że kickboxerzy wykazują podobne cechy fizjologiczne. Na przykład, ich maksymalna siła dynamiczna i maksymalny pobór tlenu są porównywalne. Ponadto, ich stosunek wysiłku do pauzy był również podobny.
Inne fizyczne korzyści z uprawiania kick boxingu obejmują poprawę równowagi i postawy. Badania wykazały, że sport ten może poprawić równowagę u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym.
Techniczne
Kick boxing to forma sztuki oparta na zasadach kondycji i siły ciała. Ewoluowała przez wieki od swoich początków w starożytnych Indiach. Wczesne odniesienia do tego sportu można znaleźć w klasycznych wedyjskich eposach Ramayana i Rig Veda, które zostały napisane w II tysiącleciu p.n.e. W Ramajanie dwaj główni walczący są opisani jako boksujący i walczący przy użyciu kopnięć i uderzeń głową. Starożytna sztuka rozprzestrzeniła się w całej Indosferze i ma duży wpływ na sztuki walki Azji Południowo-Wschodniej.
Charakterystyka techniczna kick boxingu różni się w zależności od stylu. W Stanach Zjednoczonych sport ten jest w dużej mierze oparty na zasadach karate. Niemniej jednak na świecie popularnych jest wiele innych stylów, w tym Muay Thai. Podczas gdy techniczne cechy kick boxingu różnią się między stylami, mają one wspólne cechy.
Kickboxing wykorzystuje wiele pozycji obronnych, w tym „półgardę”, „half guard”. Każdy fighter różni się tym, jak używa swoich garderób i może używać kombinacji obu. Często będą podnosić gardę dla lepszej ochrony głowy, a opuszczać gardę dla lepszej ochrony ciała.
Kick boxing jest sztuką uderzaną i jest uważany za hybrydową sztukę walki, ponieważ łączy elementy innych sztuk walki. Jego popularność wzrosła w latach 70. i przyczyniła się do powstania mieszanych sztuk walki. Połączyła się również z technikami z zapasów ludowych i brazylijskiego jiu-jitsu.
Muay Thai i kick boxing są podobne w stylu, choć kick boxing jest bardziej dynamiczny. Kickboxing kładzie nacisk na technikę i szybkość, podczas gdy Muay Thai skupia się na walce w klinczu i uderzeniach łokciami. Oba sporty walki wymagają nakrycia głowy, ochraniacza na pachwiny i sprzętu ochronnego. Psychologiczne
Kickboxing jest sportem o wielu cechach psychologicznych. Wśród tych cech jest wysoka samoskuteczność, motywacja i odporność psychiczna. Uczestnicy uznali te cechy za kluczowe dla ich sukcesu w tym sporcie. Jeden z uczestników stwierdził, że poczucie własnej skuteczności było najważniejszym czynnikiem, który przyczynił się do zmiany jego kariery.
Aby zbadać rolę atrybutów psychologicznych w kickboxingu, naukowcy przeprowadzili badanie na małej próbie elitarnych kickboxerów. Badanie wykazało, że elitarni kickboxerzy skupiają się bardziej na umiejętnościach umysłowych, niż przeciętni kickboxerzy. Ponadto, mieli oni tendencję do posiadania wyższego poziomu pewności siebie i używali więcej technik relaksacyjnych i autotalkingu. Stosowali również wyobrażenia i kontrolę uwagi, aby poprawić swoje wyniki.
Ponadto, męscy elitarni kickboxerzy mieli wyższy stosunek aktywności do odpoczynku niż amatorzy lub kickboxerzy na poziomie krajowym. Sportowcy ci cierpią również na przewlekłe powtarzające się urazy głowy, co może wpływać na ich zdolność do regeneracji po ćwiczeniach. Wpływ tego urazu mózgu może mieć głębokie implikacje dla sprawności poznawczej i fizycznej.
Elitarni kickbokserzy mają wysoką anaerobową moc wyjściową i dużą pewność siebie, a także wysoki poziom motywacji i adaptacyjnego perfekcjonizmu. Chociaż te cechy psychologiczne są ważne dla sukcesu w kickboxingu, nie są jedynymi czynnikami, które decydują o sukcesie. Inne czynniki, które decydują o sukcesie kickboxera to siła mięśni i jego reżim treningowy.
Antropometryczne cechy sportowców uprawiających kick boxing są ściśle związane z ich zdolnością do zachowania równowagi. W jednym z ostatnich badań sprawdzono związek pomiędzy funkcją neurodynamiczną a stabilnością postawy u wysoko wytrenowanych kick boxerów. Stwierdzono, że sportowcy o wyższym poziomie stabilności posturalnej mieli mniejsze wahania środka masy ciała podczas deprywacji wizualnej. Ponadto sportowcy z wyższym poziomem stabilności wykazywali mniejszą zmienność siły mięśniowej i wolniejszą odpowiedź czuciowo-ruchową.
Ponadto, u wszystkich kickboxerów odnotowano wysoki poziom mocy anaerobowej. Sportowcy ci posiadali również wysoki poziom pewności siebie, nadziei, optymizmu i odporności. Ponadto, ich stosunek aktywności do odpoczynku był wyższy niż u osób nie uprawiających kickboxingu.
Wyniki badań sugerują, że wysoki odsetek kickboxerów sub-elite wykazuje wysoką moc anaerobową nóg i wysoką moc aerobową ramion. Są to istotne czynniki, które muszą być brane pod uwagę przy selekcji sportowców uprawiających kickboxing. Ponadto, wyniki te powinny być włączone do systemu treningowego w celu optymalizacji wyników.
W badaniu zbadano stan funkcjonalny sportowców uprawiających kickboxing poprzez pomiar tętna, poziomu mleczanu i postrzeganego obciążenia. W badaniu tym porównano również poziomy tych markerów biochemicznych pomiędzy grupami amatorskimi i zawodowymi oraz pomiędzy sportowcami płci męskiej i żeńskiej. Badacze przyjrzeli się również sile nóg i składowi ciała uczestników. Ogólnie rzecz biorąc, trzy rundy zawodów kickboxingu zwiększyły wymagania metaboliczne u sportowców. Te zmiany w wymaganiach metabolicznych przejawiały się w odpowiedzi sercowo-naczyniowej i postrzeganym obciążeniu podczas zawodów.
Badanie wykazało, że zarówno subelitarni kickboxerzy płci męskiej jak i żeńskiej mieli wyższą średnią moc UB i LB niż kickboxerzy nie będący subelitarnymi. Dodatkowo, subelitarni kickboxerzy płci męskiej okazali się silniejsi i szybsi od amatorskich kickboxerów płci żeńskiej. Wyniki wykazały również zależne od płci różnice w średniej i szczytowej mocy LB.
Taktyka
Dobra technika kick boxingu wykorzystuje siedem podstawowych zasad, aby wygrać walkę. Należą do nich: dystansowanie, obrona, feinting, siła, wytrzymałość i wyczucie czasu. Zasady te pomogą ci poprawić swoje umiejętności w każdej sztuce walki. Powinieneś wiedzieć jak je wykorzystać w ringu i na ulicy, aby stać się bardziej skutecznym.
Kickboxing znany jest ze swoich strategii obronnych, które wykorzystują ręce fightera. Podnosząc lub opuszczając gardę, kickboxer może zablokować lub sparować nadchodzące uderzenie. Technika ta obejmuje również obracanie bioder w celu zablokowania ciosów. Ważna jest również obrona głowy.
Taktyka kickboxingu może być również wykorzystywana w celach kondycyjnych. Na przykład, sportowiec może chcieć wykonać zestaw ćwiczeń w interwałach, które naśladują techniczne i fizyczne wymagania zawodów. Ćwiczenia te mogą być bardzo obciążające zarówno fizycznie jak i psychicznie, dlatego najlepiej jest ograniczyć ich częstotliwość do kilku sesji o wysokiej intensywności w tygodniu. Co więcej, intensywność tych sesji powinna być tak rozłożona w czasie, aby organizm sportowca mógł się zregenerować po każdym zestawie.
Kickboxing to hybrydowa sztuka walki, która zawiera elementy kilku tradycyjnych stylów. Stał się popularny w latach 70. i ostatecznie przyczynił się do powstania mieszanych sztuk walki (MMA). Łączy kopnięcia z technikami pochodzącymi z zapasów ludowych i brazylijskiego jiu-jitsu. Dodatkowo wykorzystuje kilka taktyk walki na ziemi, w tym ciosy i kolana.
Podobne tematy
