Jeśli zastanawiasz się, czy sztuki walki są niebezpieczne, pomyśl jeszcze raz. To prawda, że najwyższy poziom konkurencyjnych sztuk walki ma cztery odnotowane przypadki śmiertelne, ale prawdą jest również, że praktycy sztuk walki zazwyczaj trenują dziesięć do dwudziestu razy w tygodniu, głównie na ćwiczeniach z niskim ryzykiem urazu. Większość fighterów potrzebuje leczenia tylko kilka razy w roku, w porównaniu do profesjonalnych sportowców, którzy prawdopodobnie doznają kontuzji w każdym meczu lub ćwiczą wiele razy w tygodniu.
MMA ma cztery odnotowane zgony
W ciągu ostatnich czterech lat w świecie MMA doszło do czterech zgonów. Wszystkie te zgony były wynikiem doznania przez zawodnika urazu głowy podczas sankcjonowanej walki MMA. Pierwsza z tych śmierci miała miejsce 20 października 2007 roku w Houston w Teksasie. Sam Vasquez został znokautowany w trzeciej rundzie i zmarł po doznaniu krwotoku podtwardówkowego. Został popędzony do szpitala i lekarze usunęli część jego czaszki, próbując zmniejszyć obrzęk mózgu.
Kolejna śmiertelna ofiara MMA miała miejsce 28 czerwca 2010 roku, kiedy to zawodnik o nazwisku Michael K. Kirkham zmarł z powodu urazu głowy. Podczas walki został on trzykrotnie znokautowany, a po ostatnim knockdownie jego głowa gwałtownie odbiła się od płótna. Sędzia natychmiast przerwał walkę widząc jak bardzo upadł.
Inne zgony w MMA miały miejsce poza UFC. Obecnie siedem zgonów odnotowano w sankcjonowanych walkach MMA, natomiast dziewięć zgonów miało miejsce w walkach nieregulaminowych. Niestety, żadna z tych śmierci nie miała miejsca w UFC. Jednak te zgony pokazują, że MMA to niebezpieczny i zagrażający życiu sport. Od początku istnienia tego sportu były cztery zgony i nie jest to mała liczba.
Jedna z pierwszych śmiertelnych ofiar MMA miała miejsce w 1981 roku, kiedy to 15-letni Alfredo Castro Herrera zginął podczas nieregulaminowej walki MMA w Tijuanie w Meksyku. Jego pojedynek zawierał elementy judo, boksu i karate. Przyczyna śmierci nie została nigdy ustalona, ale była to jedna z pierwszych śmierci w tym sporcie.
Karate
Karate to niebezpieczny sport, ale są pewne sposoby, aby uczynić go bezpieczniejszym. Jednym ze sposobów jest poprawa zasad i przepisów otaczających zawody. Zasady powinny być napisane tak, aby można było zapobiec urazom, a zasady powinny być ściśle egzekwowane. Jest to ważne, aby zapobiec poważnym urazom i uniknąć narażania dzieci na niebezpieczeństwo.
Dobry instruktor Karate powinien posiadać wiedzę na temat biomechaniki i będzie w stanie powiedzieć ci, czy nieprawidłowo zginasz kolano. Jeśli instruktor powie ci, że zbyt mocno zginasz kolano, powinieneś zmienić swój trening na bardziej odpowiednie zgięcie. Ponadto, karate zostało opracowane zgodnie z zasadami biomechaniki. W rezultacie, jeśli będziesz przestrzegał prawidłowych zasad, nie będzie wielu kontuzji w karate.
Przed zaangażowaniem się w jakąkolwiek aktywność fizyczną, ważne jest, aby odpowiednio rozciągnąć mięśnie. Zapobiegnie to naciąganiu mięśni i pozwoli ci na swobodniejsze poruszanie się. Wykonywanie lekkich rozciągnięć przed treningiem jest ważne, ale powinieneś również wykonać kilka rozciągnięć po nim, aby zwiększyć swoją ogólną elastyczność. Joga jest najlepszym rozciąganiem, ale powinieneś również ćwiczyć styl rozciągania odpowiedni dla twojego sportu.
Treningi karate to także dobry sposób na poprawę sprawności fizycznej. Rozwiniesz więcej wytrzymałości i zwinności ćwicząc karate. Poprawia również twoją stabilność psychiczną i emocjonalną. Praktykowanie karate buduje również poczucie wspólnoty i braterstwa wśród adeptów karate. Wielu zawodników karate jest również dobrymi obywatelami na ulicy.
Kickboxing
Istnieje wiele pytań dotyczących bezpieczeństwa kickboxingu. Chociaż wygląda on niegroźnie i nie jest niebezpieczny dla tych, którzy w nim uczestniczą, prawda jest taka, że kickboxing może spowodować poważne obrażenia. Niektórzy kickboxerzy byli znani z tego, że umierali w swoich walkach, w tym Adrienne Simmons, która zmarła po trzyrundowej walce w 2010 roku. Podczas gdy miała na sobie nakrycie głowy, nie miała kasku i zmarła po tym, jak została pozbawiona przytomności. Inny kickboxer, Mark Fowler, zmarł w 2011 roku z powodu urazów mózgu. U Dennisa Munsona Jr, który zmarł po pierwszym meczu kickboxingu w Milwaukee w stanie Wisconsin, stwierdzono uszkodzenie mózgu, które doprowadziło do niewydolności organów.
Nevada Athletic Commission zbierała dane dotyczące urazów w kickboxingu od 2000 roku. Naukowcy z komisji przeanalizowali te dane i stwierdzili, że 380 kickboxerów doznało kontuzji w pewnym momencie swojej kariery. Przeanalizowali te kontuzje dogłębnie i odkryli, że najczęstszym miejscem urazu była głowa. Jednakże, urazy kończyn dolnych były również powszechne.
Kickboxerzy są również znani z tego, że cierpią na problemy związane z depresją, kontrolą gniewu i pamięcią. Ponadto, kickboxerzy mogą mieć problemy z nadużywaniem narkotyków i alkoholu. Na szczęście kontuzje w kickboxingu są mniej poważne niż te, które mogą wystąpić w boksie. Jednak kickboxerzy nadal mogą cierpieć z powodu uszkodzeń głowy, zwichnięć i problemów z mięśniami.
Tai chi
Tai chi zostało powiązane z korzyściami zdrowotnymi, w tym poprawą równowagi, siły i zdolności leczniczych. Jest to również sztuka walki, która jest praktykowana w celu zmniejszenia stresu i poprawy postawy. Zajęcia Tai chi są zazwyczaj powolne, z ruchami okrężnymi, które nie obciążają mięśni. Mogą być nawet przystosowane dla osób z ograniczeniami fizycznymi.
W badaniu opublikowanym w Journal of Rheumatology stwierdzono, że Tai Chi zmniejszyło ból i sztywność u osób z zapaleniem stawów. Badacze zauważyli również, że uczestnicy poprawili swoją równowagę i zdolność do wykonywania codziennych zadań. Ponadto uczestnicy zgłaszali, że czuli się mniej niespokojni i bardziej zrelaksowani po udziale w zajęciach Tai Chi.
Zajęcia Tai chi nie mają charakteru rywalizacji. Jest to raczej ćwiczenie wymagające skupienia uwagi na oddechu i ruchu. Mimo że uczestnictwo w zajęciach Tai Chi może być trudne dla osób z problemami zdrowotnymi, ćwiczenia te są bardzo bezpieczne. Początkujący mogą znaleźć ruchy wyzwaniem na początku, ale z biegiem czasu, staną się bardziej wygodne z nimi i zwiększyć ich wytrzymałość. Zajęcia Tai chi można również prowadzić na świeżym powietrzu, co czyni je idealną opcją dla entuzjastów ćwiczeń.
Ponadto dowody medyczne są niekompletne bez dokładnego oszacowania potencjalnych szkód. Chociaż ryzyko wystąpienia poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z Tai Chi jest niewielkie, niespójne zgłaszanie tych zdarzeń może ograniczyć wnioski dotyczące bezpieczeństwa Tai chi. Niemniej jednak istnieje ryzyko wystąpienia drobnych bólów mięśniowo-szkieletowych związanych z Tai Chi.
Jujitsu
Chociaż nie ma bezpośrednich dowodów na to, że Jiu Jitsu jest niebezpieczne, nadal warto przestrzegać pewnych środków ostrożności podczas treningu. Po pierwsze, upewnij się, że używasz właściwej techniki i nie trenujesz w niebezpiecznych warunkach. Praktykowanie Jiu Jitsu w niebezpiecznym środowisku może prowadzić do kontuzji.
Jednym z największych niebezpieczeństw brazylijskiego jiu-jitsu jest ryzyko zachorowania na grzybicę, która jest infekcją grzybiczą spowodowaną przez pasożyty podobne do pleśni, żyjące na komórkach skóry. Grzybica rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt skóra do skóry, więc powinieneś nosić sprzęt ochronny podczas treningu.
Kolejnym niebezpieczeństwem BJJ jest ryzyko złapania łokcia lub kolana. Jest to uraz, który może być bardzo poważny. Badanie opublikowane w Journal of Sports Medicine and Physical Education wykazało, że ponad jedna czwarta uczestników zawodów BJJ doznała urazu. Chociaż może nie jest to tak poważne jak w przypadku innych sportów, ryzyko urazu jest nadal wyższe niż w innych formach sztuk walki.
Dławiki są również niebezpieczne. Niektóre z nich, takie jak rear naked choke, mogą spowodować tymczasową lub trwałą utratę przytomności. Tego typu dławienia są również niebezpieczne dla mózgu. Duszenia mogą spowodować rozwarstwienie tętnic, co może spowodować udar lub paraliż. Powinieneś zachować ostrożność podczas stosowania dławień w sytuacjach sparingowych.
Podobne tematy
